Beton z klasą
 MDO 107, str. 15
Beton jest dziś w budownictwie niezastąpiony, choć upowszechnił się dopiero w XIX wieku. Dzięki rozwojowi technologii ma coraz szersze zastosowanie konstrukcyjne, ale nie tylko. Pewne dodatki uszlachetniają go do tego stopnia, że wybierany jest na tworzywo nawet przez projektantów mebli i artystów rzeźbiarzy. Czy buduje się dom, autostradę, most czy pomnik, jedno liczy się zawsze - klasa betonu.
 Z betonu wykonujemy elementy nośne budynku – fundamenty, stropy, schody i dlatego powinien on przez długie lata bezpiecznie przenosić założone obciążenia. Jego najważniejszą cechą jest wytrzymałość. O jakości betonu decyduje także odporność na czynniki niszczące: promienie słoneczne, mróz, uderzenia, ścieranie, czyli jego trwałość.
Beton znajduje swoje zastosowanie również w procesie produkcji bloczków betonowych (od bloczków fundamentowych, po nowoczesne bloczki z betonu komórkowego). Od niedawna stosuje się również fibrobeton, czyli beton zbrojony włóknem szklanym. Jest do doskonały materiał dekoracyjny, używa się go zarówno jako pokrycie fasad, jak i we wnętrzach. Z betonu wykonuje się także posadzki, podjazdy i płyty parkingowe.
Beton to materiał powstały ze zmieszania cementu, kruszywa grubego i drobnego, wody oraz ewentualnych domieszek i dodatków. Ogromny wpływ na jego właściwości ma rodzaj i jakość składników (cementu, kruszywa i wody) użytych do wykonania mieszanki, oraz ich wzajemne proporcje. Zwykle przy ustalaniu składu mieszanki betonowej korzysta się z norm, tablic. Na ich podstawie ustala się recepturę roboczą 1 m3 mieszanki. Spore znaczenie ma również sam sposób przygotowania i układania mieszanki w deskowaniu, oraz późniejsza pielęgnacja betonu.
Do wymaganej klasy betonu należy dostosować odpowiednią klasę cementu.
Wskaźnik W/C jest stosunkiem ilości wody do ilości cementu w danej zaprawie. Powszechnie przyjmuje się, że niski wskaźnik gwarantuje uzyskanie betonu wysokiej jakości, natomiast wysoki wskaźnik wpływa niekorzystnie na podstawowe właściwości betonu. Zbyt duża ilość wody obniża wytrzymałość konstrukcji. W betonie powstaje wyższa porowatość i poprzez to możliwa jest większa nasiąkliwość i przepuszczalność betonu. Wraz ze wzrostem ilości wody w mieszance spada mrozoodporność, warunki ochrony stali oraz przyspieszone są procesy korozji betonu.
Powyższe wskazania powodują, że nie należy pod żadnym pozorem dolewać wody do betonu towarowego, który został dostarczony na plac budowy. Niekiedy pojawiają się sytuacje, w których na miejsce przeznaczenia dociera beton towarowy, który zdaniem wykonawcy jest zbyt gęsty. Do regulacji konsystencji należy stosować zaczyn cementowy, którego wskaźnik wodno-cementowy zostanie dobrany do rodzaju betonu. Możliwe jest również wprowadzenie domieszek uplastyczniających lub upłynniających beton.
Dodanie 20 litrów wody do 1 metra sześciennego betonu towarowego może spowodować spadek wytrzymałości nawet o połowę. Niekiedy nadmiar wody wydostaje się na powierzchnię betonowanego elementu konstrukcyjnego, dochodzi do segregacji poszczególnych składników mieszanki. Czasami górna warstwa mieszanki, do której dodano wodę podczas wysychania odspaja się od poprzedniej warstwy betonu.
Niezwykle istotna jest również czystość chemiczna wody używanej do produkcji betonu. Woda, która zawiera chlorki, siarczany i związki organiczne nie powinna być używana do produkcji betonu towarowego, ponieważ będzie powodem niekorzystnych reakcji chemicznych, które przyczyniają się do osłabienia wytrzymałości betonowej konstrukcji i jej szybszej korozji.
WYTRZYMAŁOŚĆ NA ŚCISKANIE
Podstawą do klasyfikacji betonu jest jego wytrzymałość na ściskanie. Dotyczy to betonu ciężkiego oraz zwykłego. Wytrzymałość betonu na ściskanie jest oznaczana jego klasą.
Zgodnie z normą PN-EN 206-1 klasa betonu to symbol literowo liczbowy (np. C25/30) określający beton pod względem jego wytrzymałości na ściskanie (określaną w MPa). Liczby po literze C oznaczają wytrzymałość charakterystyczną oznaczaną na próbkach walcowych o wysokości 300mm i średnicy 150mm oraz sześciennych o wymiarach 150x150x150mm.
Im większa liczba, tym wyższa jakość betonu, co za tym idzie wyższa klasa wytrzymałości na ściskanie. Poszczególne klasy są zależne od jakości materiałów, jakich użyjemy do produkcji betonu, tj. głównie cementu, kruszywa i wody.
Samodzielnie na budowie jesteśmy w stanie wyprodukować tylko beton o niskiej wytrzymałości na ściskanie np. C8/10 i C12/15. Wykonanie mieszanki betonowej wyższej jakości jest możliwe tylko w specjalistycznych fabrykach i betoniarniach.
W budownictwie mieszkaniowym beton o klasach z przedziału C8/10 – C25/30 znajduje największe zastosowanie. Beton C8/10, nazywany także chudym betonem, stosuje się głównie jako podkład pod fundamenty, natomiast z betonu C12/15 układa się fundamenty, stropy, podłogi na gruncie, nadproża monolityczne i schody.
Przykładowe zastosowania betonu towarowego w budownictwie mieszkaniowym:
• C8/10 – chudy beton, stosuje się go do robienia wylewek pod fundamenty (około 10 centymetrowa warstwa betonu wylewana na odpowiednio przygotowanym podłożu pod fundamentem),
• C12/15 – zazwyczaj używany do wszystkich elementów konstrukcyjnych w domu jednorodzinnym (fundamenty, stropy, nadproża, słupy, podciągi),
• C16/20 – wykorzystywany w konstrukcji stropów, schodów i wieńców,
• C20/25 – wykorzystywany do wykonania słupów, podciągów, nadproży.
Materiały Budowlane
Zielona Góra, ul. Nowojędrzychowska 37
tel. 68 320 42 41, fax 68 411 05 00
info@irek.com.pl, www.irek.com.pl
|
wpisz nazwę branży
